พระราชสังวราภิมณฑ์ หรือ หลวงปู่โต๊ะ กำเนิดช่วงวันที่ 27 มี.ค. พุทธศักราช 2430 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นลูกของนายพลอย และก็นางทับ รัตนคอน มีญาติพี่น้องอยู่ร่วมกัน 2 คน ซึ่งถึงแก่มรณกรรมก่อนหลวงปู่ตั้งนานแล้ว ในวัยเด็ก เด็กผู้ชายโต๊ะ ได้เข้าชั้นเรียนวิชาอยู่ที่วัดเกาะแก้ว ใกล้ถิ่นฐานบ้านช่องของท่าน เมื่อคุณแม่ตาย ภิกษุแก้ว มองเห็นความมุมานะของเด็กผู้ชายโต๊ะ ก็เลยได้พาเด็กผู้ชายโต๊ะ มาฝากอยู่กับพระอธิการสุข เจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลีในยุคนั้น ส่วนนายอืดอาดก็มิได้ตามมาด้วย ดำรงอยู่ที่วัดเกาะแก้วอย่างเดิม ท่านได้มาเรียนหนังสืออยู่ที่วัดประดู่ฉิมพลีอยู่ตรงเวลาอยู่ 4 ปี ก็ได้บวชเป็นเณรเมื่ออายุได้ 17 ปี เมื่อปี พุทธศักราช 2447 โดยมีพระอธิการสุขเป็นอุปัชฌาย์ บวชได้วันเดียวพระอธิการสุข ซึ่งเป็นอุปัชฌายะรวมทั้งผู้ส่งเสียของท่านก็ได้ตาย นายเหมือน นางพันธ์ ซึ่งเป็นพี่ชายกับพี่สะใภ้ของพระอธิการสุข รวมทั้งมีบ้านอยู่ใกล้วัดประดู่ฉิมพลีก็เลยได้อุปถัมภ์ท่านถัดมา เมื่อบวชแล้ว ท่านก็มาเรียนศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยอยู่ที่ วัดประดู่ฉิมพลี ซึ่งถัดมามีพระอธิการคำ เป็นเจ้าอาวาสสืบต่อมา พร้อมด้วยเรียนการเข้าฌานกับพระคุณครูพระพรหม วัดประดู่ฉิมพลีอีกท่านหนึ่งด้วย จวบจนกระทั่งเมื่อแก่ได้ 20 ปี เณรโต๊ะ ได้เข้าพิธีการบวชตอนวันที่ 16 เดือนกรกฎาคม พุทธศักราช 2450ในเขตสังฆกรรม วัดประดู่ฉิมพลี โดยมีพระครูสมที่ธรรมสมาทาน (แสงสว่าง) วัดปากน้ำ ภาษีเจริญก้าวหน้า เป็นอุปัชฌาย พระครูอักขรานุสิต (ผุดผ่อง) วัดนวลนรดิศ เป็นพระคำประกาศจารย์ พระครูธรรมวิรัต (เชย) วัดกำแพง เป็นพระอนุสาวทุ่งนาจารย์ ได้รับสมญานามทางธรรมว่า อินทสุวัณโณ หลงแล้วต่อจากนั้น ท่านได้เรียนเล่าเรียนปฏิบัติคันทธุระ วิปัสสนาธุระ หลวงปู่โต๊ะ ท่านเป็นคนมีความพยายาม จนตราบเท่าสอบได้ผู้ปฏิบัติธรรมชั้นตรี ถัดมาพระอธิการคำ ได้ตายลง ทางคณะสงฆ์ก็เลยได้แต่งท่านให้ครองตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลีสืบต่อมาตอนวันที่ 10 เดือนกรกฎาคม พุทธศักราช 2456